روایات پیرامون حضرت ولی عصر عج

حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام)می فرمایند :

لو قد قام قائمنا لا نزلت السما قطرها و لاخرجت الارض نباتها و لذهبت الشحنا من قلوب العباد و اصطلحت السباع و البهائم حتی تمشی المراه بین العراق الی الشام لا تضع قدمیها الا علی النبات و علی راسها زبیلها (زینتها )لا یهیجها  سبع و لا تخافه .

اگر قائم ما قیام کند آسمان باران خود را فرو می ریزد ،و زمین نباتات خود را بیرون می دهد ،وکینه ها از دل بندگان خدا برطرف می شود ،ودرندگان و چهار پایان با هم ساخته ،از یکدیگر رم نمی کنند ،تا جایی که زنی که می خواهد راه عراق تا شام را بپیماید همه جا قدم بر روی سبزه و گیاهان می گذارد و زینتهای خود را بر سر دارد (وکسی طمع به آن نمی کند )،نه درنده ای به او حمله ور می شود ،ونه اواز درندگان وحشت دارد .

بحار الانوار ،ج۵۲،ص ۳۱۶/خصال

امام صادق (علیه السلام)می فرمایند :

ان لصاحب هذا الامر غیبه فلیتق الله عبد عند غیبته و لیتمسک بدینه .

برای حضرت صاحب الامر (عجل الله تعالی فرجه)غیبتی است .در این دوران غیبت هر بنده ای باید تقوای الهی پیشه سازد و در دین خود چنگ زند (وبه آن پایبند باشد ).

بحار الانوار ،ج۵۲،ص ۱۳۵/غیبت نعمانی

امام صادق (علیه السلام)می فرمایند

اعرف امامک فانک اذا عرفته لم یضرک تقدم هذا الامر او تاخر .

امام خود را بشناس .اگر امام خود را شناختی چه ظهور زود تر اتفاق افتد یا دیر ،به تو زیانی نمی رساند.

بحار الانوار ،ج۵۲،ص۱۴۱/غیبت نعمانی

امام صادق (علیه السلام)می فرمایند :

 من سر ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر فان مات و قام القائم بعده کان له من الاجر مثل اجر من ادرکه

هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه)باشد پس منتظر ظهور او باشد و اگر به راستی منتظر ظهور آن حضرت است به پرهیزکاری واخلاق نیکورفتار نماید .و چنانکه این شخص پیش از قیام حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه)بمیرد پاداش کسی را دارد که حضرت را درک می نماید.

   بحار الانوار ،ج۵۲،ص ۱۴۰/غیبت نعمانی

پیامبر عزیز اسلام (صل الله علیه واله) می فرمایند:

طوبی لمن ادرک قائم اهل بیتی و هو مقتد به قبل قیامه ،یتولی ولیه و یتبرا من عدوه و یتولی الائمه الهادیه من قبله ،اولئک رفقائی و ذوو ودی و مودتی و اکرم امتی علی .

خوشا به حال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کند و پیش  از قیامش به او اقتدار نماید .دوست اورادوست بدارد و از دشمن وی بیزاری جوید و ولایت امامان هدایتگر پیش از او را نیز بپذیرد.اینان دوستان من و مورد علاقه و محبت من و گرامیترین امت من در نزد من هستند.

  بحار الانوار،ج۵۲،ص۱۲۹،غیبت طوسی

حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام)می فرمایند :

یعطف الهوی علی الهدی اذا عطفوا الهدی علی الهوی و  یعطف الرای علی القرآن اذا عطفوا القرآن علی ارای .

(چون حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) ظهور کند )هواپرستی را به خدا پرستی باز گرداند ،پس از آنکه خداپرستی را به هواپرستی باز گردانده باشند .افکار و نظریات را  طبق قرآن باز گرداند ،پس از آنکه قرآن را طبق افکار و نظریات باز گردانده باشند.

بحار النوار ،ج۵۱،ص ۱۳۰/نهج البلاغه

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند :

… والله لیغیبن امامکم سنین من ادهر … ولتفیضن علیه اعین المومنین….

سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود ،و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است.

بحار النوار ج۵۱،ص ۱۴۷،غیبت نعمانی .

امام سجاد (علیه السلام)می فرمایند :

اذا قام قائمنا اذهب الله عز وجل عن شیعتنا العاهه و جعل قلوبهم کزبر الحدید و جعل قوه ارجل منهم قوه اربعین رجلا و یکونون حکام الار ض و سنامها .

هنگامی که قائم ما قیام کند خدای بزرگ عیب و بیماری و کسالت را از شیعیان ما بر طرف می سازد ،ودلهای آنان را مانند پاره های آهن محکم می کند ،وبه هر نفر از آنان نیروی چهل نفر می دهد،و آنها فرمانروایان زمین و سران اجتماع خواهند بود .

بحارالانوار ،ج۵۲،ص ۳۱۶/خصال .

امام صادق (ص )می فرمایند :

العلم سبعه و عشرون حرفا فجمیع ماجاءت به الرسل حرفان فلم یعرف الناس حتی الیوم غیر الحرفین فاذا قام قائمنا اخرج الخمسه والعشرین حرفا فبثها فی الناس و ضم الیها الحرفین حتی یبثها سبعه و عشرین حرفا .

دانش بیست و هفت حرف است .آنچه پیامبران  آورده اند دو حرف است و مردم هم تاکنون بیش از آن دو حرف را نمی دانند .پس هنگامی که قائم ما قیام کند بیست و پنج حرف دیگر را گسترش می دهد و در میان مردم منتشر می سازد و آن دو حرف را هم به آن ضمیمه نموده تا آنکه بیست و هفت حرف خواهد شد .

بحار الانوار ،ج۵۲،ص۳۳۶/خرایج راوندی .

امام باقر (علیه السلام)می فرمایند :

اذا قام قائم اهل البیت قسم بالسویه و عدل فی الرفیه فمن اطاعه فقد اطاع الله ومن عصاه فقد عصی الله و انما سمی المهدی لانه یهدی الی امر خفی .

هنگامیکه قائم اهل بیت (عجل الله تعالی فرجه)قیام کند اموال را به صورت مساوی تقسیم می نماید و عدالت را در بین مردم برقرار می سازد .پس هر کس او را اطاعت کند ،خدا را اطاعت کرده است . و هر کس از او سرپیچی نماید ،از خدا سر پیچی کرده است وآن حضرت را مهدی نامیده اند ،زیرا مردم را به سوی امر پنهانی هدایت می نماید.

بحار الانوار ،ج۵۲،ص ۳۵۰/غیبت نعمانی .

پیامبر عزیز اسلام (علیه السلام)می فرماید :

لا تقوم الساعه حتی یقوم القائم الحق منا و ذلک حین یاذن الله عزوجل له ومن تبعه نجی و من تخلف عنه هلک ….

روز قیامت برپانخواهد شد تا اینکه قائم به حق از ماست قیام کند و این امر هنگامی محقق می شود که   خدای بزرگ با او اجازه قیام دهد و هر کس از او اطاعت کند نجات یابد و هرکس از وی سرپیچی کند نابود شود .     

بحار الانوار ،ج۵۱،ص ۶۵/عیون اخبار الرضا ۷٫

امام محمد باقر (ع) فرمودند :

اصلاحات قائم، به مساجد نیز می رسد و هر مسجدی که ذی خود خارج باشد و ظواهرش اشرافی و اعیانی باشد در روز رهایی ویران می شود.

منبع : بشارت الاسلام ص ۲۳۵

امام جعفرصادق (ع) فرمودند :

خدای تعالی اصحاب قائم (عج) ما را در یک لحظه مانند ابرهای پراکنده جمع می کند و اصحاب امام زمان (عج) برابرند با سپاه اسلام در جنگ بدر که ۳۱۳ نفر بودند.

منبع : کتاب حکیم

امام جعفر صادق (ع) فرمودند:

مردم در انتهای غیبت از دین خارج خواهند شد گروه گروه ، آنچنانکه در صدر اسلام دسته دسته وارد می شدند.

منبع : الملاحم و الفتن ص ۱۴۴

امام جعفر صادق (ع) فرمودند:

این امر مقدس (ظهور) به وقوع نمی پیوندد ؛ مگر زمانی که تمامی گروه ها به حکومت برسند و خود را نشان دهند تا آن که نگویند کار امام را ما نیز می توانستیم انجام دهیم.

منبع : کتاب میزان الحکمه الحدیث

امام جعفر صادق (ع) فرمودند :

در روزگاری که جهان مهیای نزول عذاب های سنگین است در خانه ات خلوت نما و کمتر در محافل رسمی و شلوغ شرکت کن.

منبع : الزام النواصب ص ۱۸۰

امام جعفر صادق (ع) فرمودند :

مغرب زمین در برابر قوای او سر تعظیم فرود می آورد و مصلح کل برایشان مسجدی بنا می کند.

منبع : کتاب حکیم

امام موسی کاظم (ع):

خداوند به هنگام ظهور قائم (عج) دین حق را بر جمع ادیان باطله پیروز می گرداند.

منبع : کتاب حکیم

امام مهدی (عج) فرمودند :

نفرین خداوند و ملائکه و مردم گرویده بر کسی که تعدّی نماید به حقوق و اعتباراتم.

منبع : کتاب کمال ‌الدین

محمد بن فرج گوید: امام باقر علیه السلام به من نوشت : زمانیکه خداى تبارک و تعالى بر خلقش خشم کند، ما را از مجاورت آنها دور کند. (پس ‍غیبت امام زمان علیه السلام  دلیل خشم خداست بر بندگانش

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۴۵ روایت ۳۱

پیامبر اکرم (ص) فرمودند :

آدمی تعجّب می کند از وفور ایمان مردم آخرالزّمان که پیامبری را ندیدند و امام آسمانی را زیارت نکردند و تنها ایمان به سطوری می آورند که بر روی کتابهای باقیمانده از وحی و کلمات معصومین نقش بسته است.

منبع : کتاب حکیم

پیامبر اکرم (ص) فرمودند :

دنیا به پایان نمی رسد تا اینکه مردی از اهل بیت من که هم نام من است سلطنت نماید.

منبع : کتاب الملاحم و الفتن ص ۱۵۴

امام علی (ع) فرمودند:

از علائم ظهور آن است که به همدیگر بد گویید و یکدیگر را تکذیب کنید و از شیعیان من باقی نمی ماند؛ مگر به اندازة سرمه در چشم و نمک در غذا و چنین خواهد بود، امتحانات زمان غیبت.

منبع : کتاب بحارالانوار

امام علی (ع): فرمودند:

برای صاحب الزّمان غیبتی است عظیم که باید در محور ایمان راسخ بود زیرا که خیلی ها از ما جدا می شوند حتّی آنها که به مقامات بلند رسیده اند.

‌اصول کافی جلد ۱

امام حسین (ع) فرمودند:

قیام کنندة این امت ، فرزند نهم من است که غیبتی طولانی دارد و هنگامی که تاریکی های غیبت ، همه جا را فرا می گیرد ؛ خفّاشان کور چشم و گرگان درنده به تقسیم اعتبارات و امتیازات او می نشینند.

منبع : الزام النواصب ص ۶۷

امام حسین (ع) فرمودند :

فرزندم خلاصة‌انبیاء و عصاره اولیاء و ثمره اوصیای کریم است.

منبع : کشف الغمه ج ۳ ص ۳۱۲

امام محمد باقر (ع) فرمودند:

سلطنت قائم‌(عج) ۳۰۹ سال است ؛ به مدتی که اصحاب کهف در غار به سر بردند.

منبع : غیبت بن شاذان

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْوَشَّاءِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِى حَمْزَةَ عَنْ أَبِى بَصِیرٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَیْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ فِى غَیْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَیْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِینَ مِنْ وَحْشَةٍ

بناچار صاحب الامر غیبت کند و بناچار در زمان غیبتش گوشه گیرى کند، چه خوب منزلیست مدینه (گویا آنحضرت در ایام غیبت غالبا در مدینه و اطراف آن باشد) و در سى وحشتى نیست (یعنى آن حضرت همراه ۳۰ یا ۲۹ نفر از اصحاب و موالیان خود مى باشد و این عده اگر چه گوشه گیرند ولى وحشت و ترسى ندارند

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۴۰ روایت ۱۶

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع کَیْفَ أَنْتَ إِذَا وَقَعَتِ الْبَطْشَةُ بَیْنَ الْمَسْجِدَیْنِ فَیَأْرِزُ الْعِلْمُ کَمَا تَأْرِزُ الْحَیَّةُ فِى جُحْرِهَا وَ اخْتَلَفَتِ الشِّیعَةُ وَ سَمَّى بَعْضُهُمْ بَعْضاً کَذَّابِینَ وَ تَفَلَ بَعْضُهُمْ فِى وُجُوهِ بَعْضٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا عِنْدَ ذَلِکَ مِنْ خَیْرٍ فَقَالَ لِى الْخَیْرُ کُلُّهُ عِنْدَ ذَلِکَ ثَلَاثاً

ابان بن تغلب گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: چگونه باشى (عقیده تو چیست نسبت به ) زمانى که حمله سختى میان دو مسجد واقع شود (اشاره بجنگ و پیش آمد مهمى دارد که میان مسجد کوفه و سهله یا مکه و مدینه واقع میشود) و علم و دانش مانند ماریکه بسوراخ خود میرود، نوردیده شود، و میان شیعیان اختلاف افتد و یکدیگر را دروغگو خوانند و بصورت هم تف اندازند، عرضکردم : قربانت ، در چنان وضعى خیرى نیست ، حضرت سه مرتبه فرمود: تمام خیر در آن وضع است (زیرا مردم امتحان میشوند و امام زمان علیه السلام ظهور میکند

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۴۰ روایت ۱۷

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّ لِلْغُلَامِ غَیْبَةً قَبْلَ أَنْ یَقُومَ قَالَ قُلْتُ وَ لِمَ قَالَ یَخَافُ وَ أَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَى بَطْنِهِ ثُمَّ قَالَ یَا زُرَارَةُ وَ هُوَ الْمُنْتَظَرُ وَ هُوَ الَّذِى یُشَکُّ فِى وِلَادَتِهِ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ مَاتَ أَبُوهُ بِلَا خَلَفٍ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ حَمْلٌ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ إِنَّهُ وُلِدَ قَبْلَ مَوْتِ أَبِیهِ بِسَنَتَیْنِ وَ هُوَ الْمُنْتَظَرُ غَیْرَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُّ أَنْ یَمْتَحِنَ الشِّیعَةَ فَعِنْدَ ذَلِکَ یَرْتَابُ الْمُبْطِلُونَ یَا زُرَارَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنْ أَدْرَکْتُ ذَلِکَ الزَّمَانَ أَیَّ شَیْءٍ أَعْمَلُ قَالَ یَا زُرَارَةُ إِذَا أَدْرَکْتَ هَذَا الزَّمَانَ فَادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِى نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِى نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِى رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِى رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِى حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِى ثُمَّ قَالَ یَا زُرَارَةُ لَا بُدَّ مِنْ قَتْلِ غُلَامٍ بِالْمَدِینَةِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَ لَیْسَ یَقْتُلُهُ جَیْشُ السُّفْیَانِیِّ قَالَ لَا وَ لَکِنْ یَقْتُلُهُ جَیْشُ آلِ بَنِى فُلَانٍ یَجِى ءُ حَتَّى یَدْخُلَ الْمَدِینَةَ فَیَأْخُذُ الْغُلَامَ فَیَقْتُلُهُ فَإِذَا قَتَلَهُ بَغْیاً وَ عُدْوَاناً وَ ظُلْماً لَا یُمْهَلُونَ فَعِنْدَ ذَلِکَ تَوَقُّعُ الْفَرَجِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ

زراره گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام مى فرمود: براى آن جوان پیش از آنکه قیام کند، غیبتى است ، عرضکردم : چرا؟ فرمود: میترسد و با دست اشاره بشکم خود کرد (یعنى مى ترسد شکمش را پاره کنند) سپس فرمود: اى زراره ! اوست که چشم براهش باشند، و اوست که در ولادتش تردید شود. برخى گویند: پدرش بدون فرزند مرد، و برخى گویند: در شکم مادر بود (که پدرش وفات یافت و سپس هم بدینا آمد) و برخى گویند: دو سال پیش از وفات پدرش متولد شد و اوست که در انتظارش باشند ولى خداى عزوجل دوست دارد شیعه را بیازماید)) در زمان (غیبت ) است اى زراره اهل باطل شک مى کنند، زراره گوید: من عرضکردم ، قربانت ، اگر من به آن زمان رسیدم چکار کنم ؟ فرمود: اى زراره : اگر به آن زمان رسیدى ، با این دعا از خدا بخواه : ((خدایا خودت را به من بشناسان ، زیرا اگر تو خودت را به من نشناسانى ، من رسولت را نشناسم (براى اینکه هر کس خدا را شناخت ، بر او لازم مى داند، که از راه لطف بندگانش را هدایت کند و کسى که خدا را نشناخت ، فرستاده او را هم نمى شناسد) خدایا تو پیغمبرت را بمن بشناسان ، زیرا اگر تو پیغمبرت را بمن نشناسانى ، من حجت ترا نشناسم (براى اینکه امام جانشین پیغمبر و دست نشانده او به دستور خداست و مقام و ارزش جانشین مربوط بمقام و ارزش جانشین گذار است از این جهت شیعه مى گوید: امام باید از لحاظ علم و عمل و اخلاق و عصمت مانند پیغمبر باشد) خدایا حجت خود را بمن بشناسان ، زیرا اگر تو حجتت را بمن نشناسانى ، از طریق دینم گمراه میشوم .

سپس فرمود: اى زراره ! بناچار جوانى در مدینه کشته مى شود، عرضکردم : قربانت ، مگر لشکر سفیانى او را نمى کشند؟ فرمود: نه ، بلکه او را لشکر آل بنى فلان بکشند، آن لشکر مى آید تا وارد مدینه مى شود و آن جوان را مى گیرد و مى کشد، پس چون او را از روى سرکشى و جور و ستم بکشد، مهلتشان بسر آید، در آن هنگام امید فرج داشته باش انشاء اللّه (مقصود از این جوان گویا همان نفس زکیه است که در علائم ظهور روایت شده است )

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۳۴ روایت ۵

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ یَحْیَى بْنِ الْمُثَنَّى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ یَفْقِدُ النَّاسُ إِمَامَهُمْ یَشْهَدُ الْمَوْسِمَ فَیَرَاهُمْ وَ لَا یَرَوْنَهُ

عبیدبن زراره گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام مى فرمود: مردم امام خود را نیابند (گمشده و ناپیدا دانند) امام در موسم حج حاضر شود و مردم را ببیند ولى آنها او را نبینند

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۳۶ روایت ۶

عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ قَالَ حَدَّثَنِى مُنْذِرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قَابُوسَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ السِّنْدِیِّ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ مَالِکٍ الْجُهَنِیِّ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ أَتَیْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع فَوَجَدْتُهُ مُتَفَکِّراً یَنْکُتُ فِى الْأَرْضِ فَقُلْتُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ مَا لِى أَرَاکَ مُتَفَکِّراً تَنْکُتُ فِى الْأَرْضِ أَ رَغْبَةً مِنْکَ فِیهَا فَقَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا رَغِبْتُ فِیهَا وَ لَا فِى الدُّنْیَا یَوْماً قَطُّ وَ لَکِنِّى فَکَّرْتُ فِى مَوْلُودٍ یَکُونُ مِنْ ظَهْرِى الْحَادِیَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِی هُوَ الْمَهْدِیُّ الَّذِی یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً تَکُونُ لَهُ غَیْبَةٌ وَ حَیْرَةٌ یَضِلُّ فِیهَا أَقْوَامٌ وَ یَهْتَدِى فِیهَا آخَرُونَ فَقُلْتُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ کَمْ تَکُونُ الْحَیْرَةُ وَ الْغَیْبَةُ قَالَ سِتَّةَ أَیَّامٍ أَوْ سِتَّةَ أَشْهُرٍ أَوْ سِتَّ سِنِینَ فَقُلْتُ وَ إِنَّ هَذَا لَکَائِنٌ فَقَالَ نَعَمْ کَمَا أَنَّهُ مَخْلُوقٌ وَ أَنَّى لَکَ بِهَذَا الْأَمْرِ یَا أَصْبَغُ أُولَئِکَ خِیَارُ هَذِهِ الْأُمَّةِ مَعَ خِیَارِ أَبْرَارِ هَذِهِ الْعِتْرَةِ فَقُلْتُ ثُمَّ مَا یَکُونُ بَعْدَ ذَلِکَ فَقَالَ ثُمَّ یَفْعَلُ اللَّهُ مَا یَشَاءُ فَإِنَّ لَهُ بَدَاءَاتٍ وَ إِرَادَاتٍ وَ غَایَاتٍ وَ نِهَایَاتِ

اصبغ بن نباته گوید: خدمت امیرالمؤ منین علیه السلام آمدم و دیدم آنحضرت متفکر است و زمین را خط میکشد، عرضکردم : اى امیرالمؤ منین ! چرا شما را متفکر مى بینم و بزمین خط میکشى ، مگر بآن (خلافت در روى زمین ) رغبت کرده اى ؟ فرمود: نه ، بخدا، هرگز روزى نبوده که بخلافت یا بدنیا رغبت کنم ، ولى فکر مى کردم درباره مولودیکه فرزند یازدهم من است ، او همان مهدى است که زمین را از عدل و داد پر کند، چنانکه از جور و ستم پر شده باشد. براى او غیبت و سرگردانى است (هر زمانى در شهرى بسر مى برد) که مردمى در آن زمان گمراه گردند و دیگران هدایت شوند، عرضکردم : یا امیرالمؤ منین ، آن سرگردانى و غیبت تا چه اندازه است ؟ فرمود: شش روز یا شش ماه یا شش سال ، عرضکردم : این امر (غیبت و سرگردانى ) شدنى است ؟! فرمود: آرى چنانکه خود او خلق شدنى است (غیبتش هم قطعى و مسلم است ) ولى اى اصبغ تو کجا و این امر؟ آنها (که زمان غیبت را درک میکنند) نیکان این امت با نیکان این عترت (خاندان پیغمبر صلى اللّه علیه و آله )اند، عرضکردم : پس از آن چه میشود؟ فرمود: پس از آن هر چه خدا خواهد مى شود، همانا خدا را، بداها و اراده ها و غایات و پایانهاست

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۳۶ روایت ۷

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ مَعْرُوفِ بْنِ خَرَّبُوذَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّمَا نَحْنُ کَنُجُومِ السَّمَاءِ کُلَّمَا غَابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ حَتَّى إِذَا أَشَرْتُمْ بِأَصَابِعِکُمْ وَ مِلْتُمْ بِأَعْنَاقِکُمْ غَیَّبَ اللَّهُ عَنْکُمْ نَجْمَکُمْ فَاسْتَوَتْ بَنُو عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَلَمْ یُعْرَفْ أَیٌّ مِنْ أَیٍّ فَإِذَا طَلَعَ نَجْمُکُمْ فَاحْمَدُوا رَبَّکُمْ

معروف بن خربوذ گوید امام باقر علیه السلام فرمود: ما ائمه مانند اختران آسمانیم که هرگاه اخترى غروب کند، اختر دیگرى طالع شود، (هرگاه امامى بمیرد، امامى دیگر جانشین شود) تا زمانیکه با انگشت اشاره کنید و گردن بسویش کج کنید (یعنى تقیه را ترک کنید و امر امامتش را شهرت دهید) خدا اخترش را از شما پنهان کند و فرزندان عبد المطلب مساوى شوند و امام از غیر امام شناخته نشود، پس چون اختر شما طالع شد، (امامتان ظاهر شد) پروردگارتانرا سپاس ‍گوئید

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۳۷ روایت ۸

عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عِیسَى بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع قَالَ إِذَا فُقِدَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ السَّابِعِ فَاللَّهَ اللَّهَ فِى أَدْیَانِکُمْ لَا یُزِیلُکُمْ عَنْهَا أَحَدٌ یَا بُنَیَّ إِنَّهُ لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَیْبَةٍ حَتَّى یَرْجِعَ عَنْ هَذَا الْأَمْرِ مَنْ کَانَ یَقُولُ بِهِ إِنَّمَا هِیَ مِحْنَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ امْتَحَنَ بِهَا خَلْقَهُ لَوْ عَلِمَ آبَاؤُکُمْ وَ أَجْدَادُکُمْ دِیناً أَصَحَّ مِنْ هَذَا لَاتَّبَعُوهُ قَالَ فَقُلْتُ یَا سَیِّدِى مَنِ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ السَّابِعِ فَقَالَ یَا بُنَیَّ عُقُولُکُمْ تَصْغُرُ عَنْ هَذَا وَ أَحْلَامُکُمْ تَضِیقُ عَنْ حَمْلِهِ وَ لَکِنْ إِنْ تَعِیشُوا فَسَوْفَ تُدْرِکُونَهُ

على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر علیه السلام نقل کند که فرمود: هرگاه پنجمین فرزند هفتمین ناپدید شود(مراد به هفتمین خود آنحضرت و مراد بفرزند پنجم ، حضرت صاحب الامر علیه السلام است و گویا تعبیر باین جمله بواسطه اشاره و تعریفش بطایفه و اقفیه است که امام هفتم را صاحب غیبت میدانند و به پنج امام بعد از وى معتقد نیستند)خدا را، خدا را، نسبت بدینتان مواظب باشید، مبادا کسى شما را از دینتان جدا کند، پسر جان (در عرب رسم است که ببرادر کوچکتر از نظر تلطف و مهربانى بنى (پسر جان ) میگویند و ممکن است خطاب بهمه فرزندانش ‍در حضور برادرش بوده باشد) ناچار صاحب الامر غیبتى کند که معتقدین بامامت هم از آن برگردند، همانا امر غیبت یک آزمایشى است از جانب خداى عزوجل که خلقش را بوسیله آن بیازماید، اگر پدران و اجداد شما (امامان و پیغمبران پیشین ) دینى درست تر از این دین سراغ داشتند، از آن پیروى میکردند (پس اگر دیگران بواسطه طول غیبت امام از دین برگشتند شما ثابت و پا برجا باشید) من عرضرکردم : آقاى من ! پنجمین فرزند هفتمین کیست ؟ فرمود. پسر جان ! عقل شما از درک آن کوچکتر و مغز شما از گنجایش آن تنگتر است ولى اگر زنده باشید بدان خواهید رسید

اصول کافى جلد ۲ صفحه ۱۳۲ روایت ۲

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِى نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُسَاوِرِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِیَّاکُمْ وَ التَّنْوِیهَ أَمَا وَ اللَّهِ لَیَغِیبَنَّ إِمَامُکُمْ سِنِیناً مِنْ دَهْرِکُمْ وَ لَتُمَحَّصُنَّ حَتَّى یُقَالَ مَاتَ قُتِلَ هَلَکَ بِأَیِّ وَادٍ سَلَکَ وَ لَت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: